Reünie Hageveld 22 mei 1999
Op 22 mei 1999 organiseerde de Stichting Reünisten Hageveld via Hillebrand de Lange een ‘kijkje achter de gesloten deuren’ van Hageveld.
We konden nu op plekken komen, waar bij ‘gewone’ reünies geen mogelijkheid voor is: de zolders en de kelders. Door de verkoop van het voorhuis aan een projectontwikkelaar zou dat in de nabije toekomst onmogelijk worden.
Rondleiding op Hageveld
Op zaterdagmiddag 22 juni 1999 heeft de Stichting Reünisten Hageveld een rondleiding op Hageveld georganiseerd. Hillebrand de Lange, met wie ik op 1960 tegelijk op Hageveld kwam, zal de gesloten deuren openen. Hillebrand is binnenkort 25 jaar leraar op Hageveld. Hij geeft geschiedenis, maar heeft in Leuven filosofie gestudeerd. Hillebrand heeft een ‘moedersleutel’, zodat hij overal in kan. We zijn met z’n zevenen: een persoon is uit het examenjaar 1958, Matthieu Karel en ik, een uit de 70er jaren en drie uit de 90er jaren.
Na een drankje in een van de verbouwde klassen aan de Kleine Kant lopen we langs de vele bekende en onbekende plekken.
De eetzaal is al jarenlang een gymnastieklokaal – in het zusterklooster wonen vooral gepensioneerde nonnen. In de Paarse Zaal vertelt Hillebrand het een en ander over de geschiedenis van Hageveld. Via de hal gaan we naar de Bisschopskamer (en klein slaapkamertje voor de bisschop). Vanaf het balkon hebben we een mooi uitzicht op de fontein en de ingang van Hageveld. Hier had ik nog nooit gestaan. De bisschopskamer is nu een recreatiekamer / koffiekamer voor emeriti-pastores, die op Hageveld hun oude dag ‘slijten’. Bart van der Spek, Jaap Zuidgeest en Joop van Ombergen wonen er o.a. Vervolgens gaan wij naar de zolder – boven de kamer van J. Vos, pr. De kamertjes van de Nimfen en de knechten zijn deels leeg en nog zoals in de jaren zestig. De restanten van het grote feest van het 150 jarig bestaan in de vorm van wandschilderingen zijn nog zichtbaar. Hans van Erk – een van de schilders en vroeger leraar Engels (en nog veel meer) blijkt ondertussen met de VUT. We komen uit boven de vroegere Aula, waar de toneelvoorstellingen en film waren. Deze aula is al jaren verbouwd tot een aantal appartementen, waar oude nonnen wonen. Het plafond van de aula bestaat nog wel: lichtkoepels die bij de film met doeken bedekt moesten worden. De aula doet me ook denken aan de prijsuitreikingen, waar ik altijd naast de boeken viste. Vanaf de zolder is er een mooi zicht op de koepel van de kapel. Deze is een aantal jaren geleden gerenoveerd en de twee ringen ronde ramen in de koepel zijn teruggebracht tot één. De ‘lantaarn’ bovenop de koepel is al jaren niet meer te beklimmen. Al het lood bovenop de koepel is vernieuwd, dus mijn naam zal er wel niet meer op staan.
Via een stukje zolder komen we boven het toneel van de vroegere aula. Daar stonden de grote koffers, die op het einde van het studiejaar met alle spullen naar huis gestuurd werden. Enkele koffers waren er nog. In het eindexamenjaar mocht je in het laatste semester zelf een studieplek op zolder zoeken. Dan kon je extra rustig studeren. Enkele van mijn klasgenoten hebben dit gedaan. Via de ‘Herengang’ – die nog naar vroeger ruikt – naar de vroegere kamer van de subregent, die sinds enige weken een crèche is geworden. Uitzicht van het balkon van de subregent in de tuinen naast de vroegere aula en de eetzaal (met de bomen met uilen). De slaapzaal van de Grote Kant is verbouwd tot klaslokalen en een grote computerzaal. Daarvoor waren op de hoogte van de slaapzaal al ramen ingezet. De trappen naar de slaapzaal van de Grote en Kleine Kant zijn nog in originele staat. Bezoek aan de kelder mag niet ontbreken. Een ‘atoomvrije’ kamer van het Rode Kruis was sinds 1967 – ook in het kader van de koude oorlog – ingebouwd voor zendapparatuur. Ook deze kamer is niet meer in gebruik. Het verkenners-clublokaal staat nog steeds vol met kerkelijke voorwerpen. Originele schilderingen zijn deels te zien. De wijnkelder van de Heren laat een aanbieding van Dirk Dekker zien: lekkere Bordeaux uit 1996 voor f. 9,95. In het kapelletje van de zusters bewonderen we de kruisweg – door dezelfde kunstenaar geschilderd als het portret van regent Henning in de Paarse Zaal. Er trouwen wel eens (oud)-Hagevelders in dit kapelletje. Na nog een glaasje en vele oude herinneringen lopen we tenslotte via de cour, richting zesdeklassebos, de dieren van Dirk Dekker en het Herenbos naar het kerkhof met o.a. J. Bloem en tenslotte naar de hoofdingang. Jaap Zuidgeest – vroeger Deken van Amsterdam en omgeving – nog even gesproken.
Zo hebben we die middag 4 1/2 uur herinneringen opgehaald.
Hans Dornseiffen